لابه لایِ لای لایِ دل

و ندا آمد لب بسته بپوی "سپهری"

لابه لایِ لای لایِ دل

و ندا آمد لب بسته بپوی "سپهری"

نوشته بودمش؟

وقتی تصمیم می گیری بروی، باید این را هم بدانی که رفتن مساوی ست با تنها گام برداشتن، یعنی فقط خودتی و و خودت، پس حالا چه سی نفر را داشته باشی چه سه نفر... چه هیچ کسِ هیچ کس!!!
نظرات 4 + ارسال نظر
ماهی سیاه کوچولو شنبه 28 آذر 1388 ساعت 12:52 ق.ظ

بشر چه رفته و چه نرفته، چه با کسی، چه بی هیچ کس، در هر حال تنهاست. تنهایی بشر از ازل شروع شده و تا ابد ادامه داره.. بهش خو کن تا سه و سی برات علی السویه بشه..

گفتم که علی السویه باید بشه... علی السویه هست!

رایان شنبه 28 آذر 1388 ساعت 08:33 ق.ظ

آره نوشته بودیش.

ولی هرچه سرچیدم نبود... نداشتم!

نایری شنبه 28 آذر 1388 ساعت 01:49 ب.ظ

این بود سرچت؟
دختر خوب من که گفته بودم نوشته بودیش!
هی بگو نایری به وبلاگم سر نمی زنه.

نه نایری جان شاید برات خونده بودمش اما ننوشته بودمش!!!

الیماه یکشنبه 29 آذر 1388 ساعت 12:07 ق.ظ

من اولین باره میخونم:)

خوشحالم :)

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد