لابه لایِ لای لایِ دل

و ندا آمد لب بسته بپوی "سپهری"

لابه لایِ لای لایِ دل

و ندا آمد لب بسته بپوی "سپهری"

حقیقی یا مجازی؟

 بعداً نوشت: تحویل سال برای من هم دعا کنید بگید: خدای بزرگ! خاموش رو فراموش نکن 

ارادت

 --------------------------------------------------------------------------------------

 

اینجا دنیای کسانیه  که به هر نحوی به خاطر انسان بودنشون و فهمیدن ظلم هایی که خواسته یا ناخواسته از طرف پایینی ها یا حتی بالایی ها بهشون روا می شه دست به قلم می برن و هر اون چیزی رو که نمی تونن در دنیای واقعی بیانش کنن - حالا به هر علتی شاید به خاطر ترس یا هر چیز دیگه ای - به تصویر می کشن. چه دختر چه پسر( قابل توجه میچم خان   ;)) اینجا دنیای همه ی ما انسان هاییه که از آدم های واقعی نا امید شدیم و به آدم های مجازی پناه آوردیم. آدم هایی که مجازی بودنشون چنان تأثیر عمیقی روشون می ذاره که شاید 180 درجه با حقیقیشون تفاوت داشته باشه

وقتی که  ماهی سیاه کوچولو از آدم بودنش بدش می یاد و خودش رو در قالب یه ماهی در می یاره وقتی که میثم رو گاهی بی خبر می کنه و گاهی رسوا وقتی که رهگذر رو رهگذر خونه های مجازی  طوری که ممکنه خاموش حقیقی، ماشنکا، میثم، رایان، سبا، محسن، ماهی سیاه کوچولو، رهگذر، آنیتیا، شاهین ووو  حقیقی هیچ وقت نتونن مثل خاموش مجازی، ماشنکا، میثم، رایان، سبا، محسن، ماهی سیاه کوچولو، رهگذر، آنیتیاف شاهین ووو مجازی هم دیگه رو بفهمن.

همیشه یه سوالی که به جوابش زیاد مطمئن نیستم ذهنم رو درگیر خودش کرده. اگر ما در دنیای حقیقی با هم برخورد داشتیم باز هم به همین سادگی شادی هامون رو به هم تبریک می گفتیم و به خاطر ناراحتی هامون ناراحت می شدیم؟ اگه ما همون هایی هستیم که هستیم چرا دنیای حقیقی چنین اجازه ای رو بهمون نمیده؟!!!