تا به تا

رفیق تعریف ندارد. حرمت دارد!

به هرکسی نباید گفت

سرش داد بزنی؛ بیداد نمی کند!

می نشیند به همه ی همه اش گوش میدهد؛ آخر، خوبِ خوبِ خوب می داند که هیچ کس را جز او نداری!

رفیق را می گویم!

نه یک دوست معمولی در یک جای معمولی با یک حال معمولی.

رفیق بودن کشک نیست که بسابیش!

ناز نمی کند که نیاز کنی.. دلخور نمی شود که دلجویی کنی.  آدمی است با دلی به وسعتِ بی نهایت بار.......

رفیق سنگ راهت نیست.. همراهت هم نیست.. خودِ خودِ راه است که باید بپیماییش.. که می گسترد تا برسی.

پی نوشت: اگر یکی از این ها را داری؛ بی رو در بایستی باید بگویم: خوشبخت ترین آدم روی زمینی!