لابه لایِ لای لایِ دل

و ندا آمد لب بسته بپوی "سپهری"

لابه لایِ لای لایِ دل

و ندا آمد لب بسته بپوی "سپهری"

زنانگی :)

گاهی آن قدر سرمست که لبه های روسری اش را به انگشت می گیرد و می دود همراه باد


گاهی آن قدر خاموش که روسری اش را این بار آرام لول می کند و می گذارد زیر سرش تا چشم فرو بندد شاید که دیگر نباشد!



      


نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد