از اون روزهایی که فکر می کنم کسی از پشت سر صدام می زنه
و بی جهت برمی گردم...
از اون روزهایی که فکر کنم نباید می بود و بود!
از همون روزها!!!
بی ربط نوشت:
وقتی این شهامت را در خود ایجاد می کنیم که همان باشیم که هستیم - یعنی موجودی ناکامل ولی متعهد به بهتر شدن - مثل این است که طناب های بسته شده بر دست و پای مان را به آرامی باز می کنیم و از قید وابستگی ِ عاطفی رهایی می یابیم.
خوش بحالت که همچین فکری به ذهنت می رسد