لابه لایِ لای لایِ دل

و ندا آمد لب بسته بپوی "سپهری"

لابه لایِ لای لایِ دل

و ندا آمد لب بسته بپوی "سپهری"

خودِ لعنتی

همیشه به نظرم می رسد اگر آنجایی که هستم نباشم حالم بهتر می شود.




پی نوشت: اما هر کجا که باشی این خودِ لعنتی دست بردار نیست.. باید یک جایی باشد، بکنیش، بیاندازیش دور، گینه ی بیسائویی شاید!!!


بعد نوشت:

چه کسم من

چه کسم من

که بسی وسوسه مندم

گه از آن سو کشندم

گه از این سو کشندم

"مولانا"

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد