لابه لایِ لای لایِ دل

و ندا آمد لب بسته بپوی "سپهری"

لابه لایِ لای لایِ دل

و ندا آمد لب بسته بپوی "سپهری"

حال من بی تو

            

 

تو ای مرد خفته در این پهن دشت 

چه دانی که بر من چه حالی گذشت! 

   

پی نوشت:نبودن بعضی چیزها آزارت می ده در حالی که بودنشون سیاه روزت می کنه