لابه لایِ لای لایِ دل

و ندا آمد لب بسته بپوی "سپهری"

لابه لایِ لای لایِ دل

و ندا آمد لب بسته بپوی "سپهری"

دل، دل، دلم شکست

    

 

شنیدید حافظ میگه :

اگر روم ز پیش فتنه ها برانگیزد    ور از طلب بنشینم به کینه برخیزد

حقیقته! حقیقته محض

آخرش هم می گه:

بر آستانه تسلیم سر بنه حافظ       که گر ستیزه کنی روزگار بستیزد

ما که هنوز اعلام جنگ نکرده روزگار شکستمون داد!

عکس نوشت: آدمی که شکست خورده ولی باور نمی کنه...