لابه لایِ لای لایِ دل

و ندا آمد لب بسته بپوی "سپهری"

لابه لایِ لای لایِ دل

و ندا آمد لب بسته بپوی "سپهری"

حقیقی یا مجازی؟

 بعداً نوشت: تحویل سال برای من هم دعا کنید بگید: خدای بزرگ! خاموش رو فراموش نکن 

ارادت

 --------------------------------------------------------------------------------------

 

اینجا دنیای کسانیه  که به هر نحوی به خاطر انسان بودنشون و فهمیدن ظلم هایی که خواسته یا ناخواسته از طرف پایینی ها یا حتی بالایی ها بهشون روا می شه دست به قلم می برن و هر اون چیزی رو که نمی تونن در دنیای واقعی بیانش کنن - حالا به هر علتی شاید به خاطر ترس یا هر چیز دیگه ای - به تصویر می کشن. چه دختر چه پسر( قابل توجه میچم خان   ;)) اینجا دنیای همه ی ما انسان هاییه که از آدم های واقعی نا امید شدیم و به آدم های مجازی پناه آوردیم. آدم هایی که مجازی بودنشون چنان تأثیر عمیقی روشون می ذاره که شاید 180 درجه با حقیقیشون تفاوت داشته باشه

وقتی که  ماهی سیاه کوچولو از آدم بودنش بدش می یاد و خودش رو در قالب یه ماهی در می یاره وقتی که میثم رو گاهی بی خبر می کنه و گاهی رسوا وقتی که رهگذر رو رهگذر خونه های مجازی  طوری که ممکنه خاموش حقیقی، ماشنکا، میثم، رایان، سبا، محسن، ماهی سیاه کوچولو، رهگذر، آنیتیا، شاهین ووو  حقیقی هیچ وقت نتونن مثل خاموش مجازی، ماشنکا، میثم، رایان، سبا، محسن، ماهی سیاه کوچولو، رهگذر، آنیتیاف شاهین ووو مجازی هم دیگه رو بفهمن.

همیشه یه سوالی که به جوابش زیاد مطمئن نیستم ذهنم رو درگیر خودش کرده. اگر ما در دنیای حقیقی با هم برخورد داشتیم باز هم به همین سادگی شادی هامون رو به هم تبریک می گفتیم و به خاطر ناراحتی هامون ناراحت می شدیم؟ اگه ما همون هایی هستیم که هستیم چرا دنیای حقیقی چنین اجازه ای رو بهمون نمیده؟!!!

نظرات 18 + ارسال نظر
میثم پنج‌شنبه 29 اسفند 1387 ساعت 10:08 ق.ظ

سلام خامووچ :)
چقدر مهم شدم =)

درسته ! اما خیلی حرف براش دارم که نمی شه تایپ کنم، کیبوردم خراب میشه :(
فقط می گم گوش کنین :




همین قدر حرف به توان ارقام عدد پی

ولی برای پاراگراف آخری، دنیای حقیقی رو سعی کردم بهش اجازه ندم که چنون اجازه ای زو ازم بگیره .

سلام
صفر رو به هر توانی برسونی همونه که هست، یه خرده اکتیو باش بابا!

درسته که سعی کردی اما آیا موفق هم شدی؟!

رایان پنج‌شنبه 29 اسفند 1387 ساعت 10:18 ق.ظ

هم آره هم نه !!

آدمها موجوداتی چند بعدی هستند! این نیست که بشه از رو یکی دوبعدشون نظر داد و تصمیم گرفت!
فقط بد نیست به این هم توجه کنی که این دنیای مجازی اجازه‌ی انتخاب آزاد رو علاوه بر آزاد بودن (نسبی ) در نوشتار، به ما هم هدیه میده! شاید همین آدمهایی که ممکنه از بعضیهاشون در حد مرگ!! هم خوشت بیاد در دنیای واقعیت ببینی در حد قتل !! بدت هم بیاد!!

در دنیای مجازی چیزی هست که بسیار بسیار کمرنگ تر از ارتباطات دنیای حقیق هست! خودخواهی ! منافع شخصی.
(البته در خصوص خودمون صحبت میکنم وگرنه وبلاگهایی هم هستند که از بیخ و بن قصد فریب و کلاهبرداری دارند)

و به این هم توجه کن که اینهایی که اسم بردی در چه موقعیتهای جغرافیایی قرار گرفتن و در دنیای آدمهای حقیقی دوروورت نمیتونی این گستردگی ملاقاتها رو داشته باشی!

در کل خیلی میشه در این مورد صحبت کرد. از همه نظری میشه نقد کرد و گفتگو.
فقط میتونم اینطوری خلاصه کنم که در این دنیا خیلی از پیشداوری‌هامونو که در دنیای حقیق داریم مزاحممون نمیشه و مستقیما میتونیم برداشتهامونو از نوشته‌های طرف مقابل داشته باشیم.
در دنیای حقیقی از اولین نگاه مشغول آنالیز طرف مقابل هستیم و حکم دادن! خوشگله، زشته، بلنده، کوتاهه، چاقه، لاغره، پولداره، فقیره، پیره، جوونه، آخ حون!، ای داد ...
فکر نمیکنم کسی با دیدن یکی اولین برداشتمون این باشه که انسان هست یا نیست !!!

انسان هست یا نیست؟ یادم می مونه... !انسان هست یا نیست؟

سبا پنج‌شنبه 29 اسفند 1387 ساعت 10:38 ق.ظ

درباره ی دیگران که نمی تونم مطمئن باشم. ولی من نه! من اینجا خیلی بیشتر مهربونم.خیلی بیشتر به همه احترام می زارم!
مطمئنم اگر کسی من رو در دنیایی غیر مجازی ببینی، دو برابر نفرتی که الان ازم داره ازم متنفر می شه .
--
من اینجا همه رو فقط به خاطر نوشته هاشون دوست دارم. همین و بس. تمام احترامم رو هم بخاطر نوشته هاشون بهشون تقدیم می کنم یا ازشون سلب می کنم!
و مطمئنم همونقدری که من می تونم نسبت به نوشته هام متفاوت باشم(از نظر شخصیت)دیگران هم می تونن. هر چند این چند وقته بیشتر به واقعیت نزدیکه نوشته هام.
--
اجازه هست یک نفر رو همین جا جدا کنم؟
تنها کسی که واقعا همه جوره براش احترام قائلم(نه برای نوشته هاش) رایانه!
از بس که شخصیت جیگولی داره!!!
--
!

مطمئنی خیلی بیشتر مهربونی؟! ;)
و شاید دوبرابر اینی که دوستت داره بیشتر دوستت خواهد داشت.
------
چون چیز دیگه ای غیر از نوشته هاشون در اختیار نداری.
ناراحت کننده است یا باعث خوشحالی که به واقعیت نزدیک تر شدی؟
--------------
اجازه ی ما هم دست خودمونه ;))
رایان حقیقی یا مجازی؟!
----------
؟

سبا پنج‌شنبه 29 اسفند 1387 ساعت 11:32 ق.ظ

یه چیزی اضافه کنم.
ما همونی هستیم که هستیم درسته. ولی فقط جزیی از اونی که هستیم!
فقط فکر ما اینجا هست.رفتارمون و دروغ هامون اینجا حضور ندارند.
آیا احساس می کنی تماتم چیزی که هستی اینجا هم هست؟
نه!
لحن گفتارت. طرز نگاهت موقع حرف زدن...اینا اینجا نیستن. اینجا فکر خالص تو هست.
!

اینجا چیزهای مهمتری نسیت به طرز نگاه و لحن گفتار هم هست.
اینجا احساسات درونی ما آدم ها موج می زنه و این مهمتر از همه ی اون هاییه که در دنیای حقیقی ما رو با هم آشنا می کنه

میثم پنج‌شنبه 29 اسفند 1387 ساعت 12:18 ب.ظ

سال نو پیچاپیچ جدید باشه براتون

ممنون

رویا پنج‌شنبه 29 اسفند 1387 ساعت 01:45 ب.ظ http://royayi.blogsky.com

عزیزم دنیای حقیقی هم خوبی های خودش رو داره..گاهی آدم هایی تو دنیای حقیقی سر راهت قرار می گیرن که تازه می فهمی زندگی یعنی چی؟غم یعنی چی؟
دنیای مجازی خوبه ولی مثل خواب شیرینیه که هر لحظه باید پاشی..بالاخره باید بیدار شد..بالاحره باید تو دنیای حقیقی زندگی کرد نه تو دنیاری مجازی...

یه روزی هم یه خواب ابدی چشم هات رو می بنده من که به خواب هام بیشتر از لحظات بیداری ایمان دارم.

بهار پنج‌شنبه 29 اسفند 1387 ساعت 02:15 ب.ظ

واقعا چرا تو دنیای مجازی آدمها بهتر می تونند با هم دردودل کنند
شاید آدمها هم مجازی شدند

آدم های مجازی آدم هایی که قدر هم رو بهتر و بهتر و بهتر می دونن
راستی لطفا آدرسی چیزی که چشممان به جمال رویتان منور بشود بهار خانوم. البته بهت سر زدم فکر کنم همون وبلاگ تنهایی هستی که میثم هم لینکت کرده. درسته؟!!!!!!!!

ماهی سیاه کوچولو پنج‌شنبه 29 اسفند 1387 ساعت 05:45 ب.ظ

خاموش جان، ماهی سیاه کوچولو در دنیای مجازی مشکلاتش از دنیای حقیقی خیلی بیشتر بود. خیلی وقتها، دنیای مجازی تنها به نام مستعار ختم نمی شه. افراد واقعا مجازی اند و قالبهای فریبنده ای برای خودشون می آفرینند که اگر نتونی بین قالبشون و خودشون تمایز قائل بشی، دردسرساز می شه. در دنیای حقیقی، می تونستم تحلیل درستی از افراد اطرافم داشته باشم. رفتار خودم و انتظارم از دیگران، آمیزه ای از احترام و محبت بود ولی متاسفانه و شاید خوشبختانه کسی به دنیای درونم راه نداشت. چون در باورشون نمی گنجید که ورای نشاط و اقتدار ظاهری ام، درون متلاطمی دارم. تنها فرق ماهی سیاه مجاز و واقعیت، بیان حرفهای درونی و ماسک نام مجازیم هست. من، اینجا هم، خودم هستم. راحت فریاد می زنم: کز دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست. دیگه لازم نیست، توضیح بدم چرا؟ اینجا من خاموشی رو دارم که بی اونکه بپرسه، چرا، خودش حرفمو می فهمه. ماشنکایی رو دارم که همونی رو حس می کنه که من حس می کنم.
و اما سوال تو: چون پیش داوری ها و فرضیات در رفتارهامون نقشی نداره. وقتی فردی درونیاتشو با ما شریک می شه، صرفه نظر از ظاهر نشناخته اش، احساس نزدیکی به او رو پیدا می کنیم. می دونی چرا آدمها در واقعیت از هم فاصله می گیرند؟ چون نمی تونند به هر دلیلی از درونشون بگن و از سویی ملاک قضاوتشون در مورد دیگران، ظواهره. ظواهری که ممکنه هیچ حقیقتی همراهش نباشه.

ماهی سیاه کوچولوی عزیز، آخر دنیای حقیقی یا مجازی؟ کدوم فرصت بیشتری بهت می ده که آدم ها رو تأکید می کنم آدم ها رو بشناسی؟
من که این جوری از حرف هات فهمیدم که دنیای حقیقی رو به خاطر داده های بیشتری که از طرف مقابلت داشتی ترجیح می دی و دنیای مجازی رو به خاطر شناخت طرفت تنها و تنها از طریق مکنونات قلبیش

سبا پنج‌شنبه 29 اسفند 1387 ساعت 06:05 ب.ظ

عرضم این بود که این جا من آدمها رو بر اساس نوشتارشون مورد احترام قرار می دم. ولی رایان رو بر اساس شخصیتش!
--
شخصیتی که توی صحبتاش نشون می ده . بنابر این فکر می کنم کلا دوستش داشته باشم!!!

!!!

سبا پنج‌شنبه 29 اسفند 1387 ساعت 06:12 ب.ظ

ضمنا. احساس درونی تو این جا تقریبا قابل مشاهده است. توی دنیای واقعی چی؟
اینجا بیشتر باطن تو قابل دیدنه.
اونور بیشتر ظاهر.
!
تو شاید اگه درون بعضی ها (در دنیای واقعی) رو به وضوح ببینی خیلی بیشتر دوستشون داشته باشی!

به نظر من دنیای واقعی فرصتی برای ابراز حقیقت های درونی به آدمها نمی ده اما این جا ... این جا خود خود خودمون هستیم... جدا از پیش داوری ها.

[ بدون نام ] پنج‌شنبه 29 اسفند 1387 ساعت 09:59 ب.ظ

موضوع جالبی رو انتخاب کردی. نمیدونم چی میشه گفت ولی من فکر می کنم در این دنیای مجازی هر کسی در واقع خود واقعیشو نشون میده چون واقعیت هر روحی همینه و ما در دنیای واقعی ماهیت خودمون رو تغییر میدیم.
امیدوارم سال خوبی داشته باشی دوست عزیزم

رهگذر جان شمایی؟!
به هر حال برای شما هم آرزوی یه سال خوب و جدید رو دارم.

رایان جمعه 30 اسفند 1387 ساعت 12:02 ق.ظ

اومدم از حاموش تعریف کنم که چقدر قشنگ لب مطلب نوشته شدم رو گرفته تعریف سبا رو دیدم قلبم هری ریخت!!!

نمیدونم چی بگم ولی واقعا خر کیف شدم وقتی دیدم دختری مثل سبا بهم انقده لطف داره!!
فلبم هنوز داره تند تند میزنه!!

ما هم کیفور می شویم که دوستانمان این قدر با هم دوست هستند :))

راستی حالا می توانید تعریف کنید ما که بدمان نمی آید!

ماهی سیاه کوچولو شنبه 1 فروردین 1388 ساعت 12:30 ب.ظ

خاموش جان، نامت خاموش بود ولی خودت از هر فریادی، گویاتر بودی. مجاز رو نمی پسندم ولی آشنایی با، چون تو کسانی باعث خوشحالیم شد.
در سال جدید، امید و تلاش برای رسیدن به بهترین ها و زندگانی لبالب از هر آنچه دوست داری رو، برای تو آرزو می کنم.

مرسی عزیزم

رهگذر شنبه 1 فروردین 1388 ساعت 02:20 ب.ظ

خاموش عزیز ببخش یادم رفته بود اسمم رو بنویسم

خواهش می شه... :)

رایان یکشنبه 2 فروردین 1388 ساعت 09:43 ب.ظ

تعریفتو کردم دیگه، اصلا نیازی به نظر من نبود که. ماشالا خودت لب مطلب رو میدونی.
آره اینجا نوشته‌ها نشون میده هر کی چقدر انسان هست و چقدر انسانی فکر میکنه! تو دنیای مجازی فاصله‌ها نزدیکن، انتخاب با خودمونه، پیش داوریها بسیار کمتره، تعارفات خیلی کمه، رودرواسی حداقل تا قبل از آشنا شدن وجود نداره، ...

در سال جدید و سالهای آتی
آرزوی تندرستی برات دارم و شادی و توفیق!
هرروزتان نوروز نوروزتان پیروز

خوب شما که می تعریفی من هم خوشم می یاد
آیکون یه خاموش خود بزرگ بین

ممنون برای شما هم

رایان یکشنبه 2 فروردین 1388 ساعت 10:13 ب.ظ

راستی
قالب جدید علاوه بر سال جدید مبارک باشه.
قشنگه

ممنون
از دلمردگی در اومده خوشم اومد :)

مهراب چهارشنبه 2 اردیبهشت 1388 ساعت 06:39 ب.ظ http://mehrab.blogsky.com

سلام

هر جند که خیلی دیر این مطلب رو خوندم ولی جالب و آموزنده

است کاملا درست میفرماید چرا در دنیایی واقعی چنین نیستیم

و چرا چنین نباشم من فکر میکنم در عصر حاظر تنها در این

دنیایی مجازی میتوان به عمق وجود انسها پی برد که هنوز

چقدر میتوانند عاشق و دوست داشتنی باشند

و بدور از تمامی ترسها و ....حرف دل خود را بیان میکنند


همیشه شاد باشی عزیز

ممنون از توجهت :)

رایان خصوصی سه‌شنبه 5 آبان 1388 ساعت 07:10 ب.ظ

خب؟
نمیدونم نمیخوام در این باره چیزی بگم و نظرتو عوض کنم.
ولی نوشته‌ت و نوشته‌م منافاتی نداره!
در هر صورت داره یه سالی می‌شه که همو میشناسیم ها!
در دنیای مجازی !! :))
آیکون گل خدمت شما.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد