لابه لایِ لای لایِ دل

و ندا آمد لب بسته بپوی "سپهری"

لابه لایِ لای لایِ دل

و ندا آمد لب بسته بپوی "سپهری"

هزاره ها

 

 

ور مرا دوباره می خواهی  

هزار ره باید بپیمایی  

هزار رنج، هزار التماس رنگارنگ  

صد حیف که راه ها پیمودم  

هزار رنج به راه خود دیدم  

هزار بار هزار رنگ التماس ورزیدم  

می خواهمت افسوس  

نه که یک بار، هزار بار  

مرا نمی خواهی

نظرات 3 + ارسال نظر
رایان دوشنبه 28 اردیبهشت 1388 ساعت 12:55 ق.ظ

مقابله به مثله؟

دقیقاً

آنجل دوشنبه 28 اردیبهشت 1388 ساعت 11:05 ق.ظ

چقدر دلچسب و زیبا . ولی صد حیف که دل بر باد رفت بی هیچ گناهی ...

گناهِ بی گناهی کم گناهی نیست.
ممنون :)

آنیتیا چهارشنبه 30 اردیبهشت 1388 ساعت 05:19 ب.ظ http://www.setareye-abii.blogsky.com

فکر کنم مخاطب شخصی داره این پست نه؟؟!!
یا اینکه من بد فهمیدم؟!!
اما هر چی باشه نوشته زیباییه

هم آره هم نه!!! درست نمی دونم :(
ممنوم :)

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد