لابه لایِ لای لایِ دل

و ندا آمد لب بسته بپوی "سپهری"

لابه لایِ لای لایِ دل

و ندا آمد لب بسته بپوی "سپهری"

خاموش نقاد

آدمهایی که انتقاد پذیر نیستند اما اصرار می کنند تا مورد نقد واقع شوند غیر قابل تحمل تر از آدمهایی هستند که از انتقاد فرار می کنند!

خاموش چهارشنبه 28 بهمن 1388 ساعت 06:40 ب.ظ
نظرات 3 + ارسال نظر
رایان چهارشنبه 28 بهمن 1388 ساعت 08:01 ب.ظ



محشر بود. وای چقدر قشنگ بود این جمله. عالی.

خیلی وقت پیش نوشته بودم! تو یادداشت های چرکنویس گم و گور شده بود، خودم هم که دیدمش کلی ذوق کردم!

ماهی سیاه کوچولو دوشنبه 3 اسفند 1388 ساعت 11:22 ق.ظ

والا من به هر کی اصرار کردم عیبهامو بگه، نگفت. ولی یکی گفت و خداییش هم راست گفت. ولی منکه به شما نمی گم تا پاشنه آشیلمو بشناسید ;))

;?

محسن چهارشنبه 12 اسفند 1388 ساعت 11:12 ب.ظ http://after23.blogsky.com/1388/12/10/post-247/

البته خیلی از آدما انتقاد پذیر نیستند یعنی میدونی شدت و ضعف داره. به طور مثال من که شونصد سال از عمر پربارم میگذره شاید زر بزنم که انتقاد پذیرم ولی مثلن اگه یه راننده ای سرشو از پنجره ماشینش بیاره بیرون بهم بگه:
آهای گاریچی سر خرتو کج کنَ، بهش میگم گاریچی خودتی، هفت جد و آبادته، آشغال، عوضی، ......... هنوز حرفام تموم نشده که می بینم رفته و من دارم با خودم زر می زنم.

نمی دونم این چه سریه که هر کی بره پشت رل اخلاخش ۱۸۰ درجه برمی گرده.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد