لابه لایِ لای لایِ دل

و ندا آمد لب بسته بپوی "سپهری"

لابه لایِ لای لایِ دل

و ندا آمد لب بسته بپوی "سپهری"

افسوس

باد ما را با خود خواهد برد

...

بگذر زمن

چون دیگران

بیگانه شو

...

دردا و ندامتا که تا چشم زدیم

نا بوده به کام خویش.. نابوده شدیم

...

بار دیگر تو

بار دیگر تو

...

تا ابد

بی نهایت بار

...

حقه ی مهر بدان مهر و نشان است که بود

.