لابه لایِ لای لایِ دل

و ندا آمد لب بسته بپوی "سپهری"

لابه لایِ لای لایِ دل

و ندا آمد لب بسته بپوی "سپهری"

تنها صداست که این هم نماند!

یاد باد آن که زما وقت سفر یاد نکرد!



حالا این جا مخاطب خاص در سفر بوده و جناب حافظ در حضر.. چه فرقی می کند اصلاً!

نظرات 2 + ارسال نظر
سجاد دوشنبه 18 فروردین 1393 ساعت 11:58 ب.ظ http://www.tfn.bogsky.com

اصولا شعر گفتن هیچ ربطی به داشتن مخاظب خاص ندارد

شعرا از هر دری حرف می زنند گاهی وقت ها خودشون در جای یک ماهی می ذارند در حالی که اصلا ماهی نبودند اشعار حافظ و مولانا و شاید اکثر قریب به اتفاق شعرا فراتر از ابعاد زندگی شخصی آن ها بوده است فی المثل یک معلم فیزیک که از ملاقات بور و هایزنبرگ سر کلاس می گوید قطعا توی عمرش حتی این دو نفر رو از نزدیک ندیده هم است فقط در بارشون سر کلاس چیز شعر می گوید.
چاکریم

ماهی سیاه کوچولو سه‌شنبه 26 فروردین 1393 ساعت 04:14 ق.ظ

لای لای لای

عه صداش رو شنیدی D:

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد