لابه لایِ لای لایِ دل

و ندا آمد لب بسته بپوی "سپهری"

لابه لایِ لای لایِ دل

و ندا آمد لب بسته بپوی "سپهری"

یاد بود

امروز به این نتیجه رسیدم که چه قدر از آرزوهام دور شدم...! 

 

غصه نخوردم، خوشحال هم نشدم! فقط دنبال علت بودم و چیزی هم پیدا نکردم. شاید به خاطر  

 

اینه که دیگه زیاد بهشون فکر نمی کنم، بابام یه اصطلاحی داره: - یاد بود_ اگه همیشه به این  

 

فکرمی کردم که چیزی به نام آرزو هم توی زندگیم بود خیلی خوب می شد. 

 

الآن به یه نتیجه ی دیگه هم رسیدم، خیلی از بودها رو فراموش کردم پس من آدم فراموش کاری  

 

هستم...!

 

جرم بزرگیه و غیر قابل بخشش...!