امروز به این نتیجه رسیدم که چه قدر از آرزوهام دور شدم...!
غصه نخوردم، خوشحال هم نشدم! فقط دنبال علت بودم و چیزی هم پیدا نکردم. شاید به خاطر
اینه که دیگه زیاد بهشون فکر نمی کنم، بابام یه اصطلاحی داره: - یاد بود_ اگه همیشه به این
فکرمی کردم که چیزی به نام آرزو هم توی زندگیم بود خیلی خوب می شد.
الآن به یه نتیجه ی دیگه هم رسیدم، خیلی از بودها رو فراموش کردم پس من آدم فراموش کاری
هستم...!
جرم بزرگیه و غیر قابل بخشش...!