لابه لایِ لای لایِ دل

و ندا آمد لب بسته بپوی "سپهری"

لابه لایِ لای لایِ دل

و ندا آمد لب بسته بپوی "سپهری"

کیف الکی

چه قدر خوب است که آدم را بدون دلیل دوست داشته باشند. همین جور الکی الکی ها! مثلا نه به خاطر چهره ی زیبایتان باشد نه به خاطر اخلاق خوبتان نه به خاطر خوشتیپیتان نه به خاطر عقل و شعور و فهم و درکتان.

اصلا آدم کیف می کند، دیگر نگرانی این را ندارد که اگر یکی از این ها را از دست داد از دوست داشتن هم خبری نیست!

چه قدر هم بهتر است که آدم یکی را بدون دلیل دوست داشته باشد! همین جور الکی الکی ها! آن وقت دیگر مطمئن است که هیچ چیزی نمی تواند این احساس را از او بگیرد، حتی اگر همه ی عالم و آدم جمع بشوند و بخواهند همه ی این موهبت ها را از طرفتان صلب کند(؟) باز هم شما با تمام وجود دوستش خواهید داشت!

اصلا دوست داشتن و دوست داشته شدنِ بدون دلیل* یک کیفی به آدم می دهد که هیچ چیز دیگری نمی تواند جای آن را بگیرد!

*دو چیزی  که من از آنها محرومم!!!!