حکایت همان پرنده ای که از قفس آزاد می شود، غافل از آن که پرو بالش بسته است...
پی نوشت: یا آن که دستی هست همیشه برای کندن تک تک پرهای بال پروازت...
.
کسی که نامهربان است؛ همیشه بهانه ای برای بی حوصلگی هایش دارد، وقتتان را برای رفع بهانه تلف نکنید..
پی نوشت: کسی هم که شاد است و خرم؛ همیشه دلیلی برای شادی های بی پایانش دارد، و چه خوب هستند این دست از آدم ها
.
یک گوشه از ذهنم گز گز می کند.. یک گوشه ای که فکر کنم سال هاست بی استفاده مانده و حالا دارد تازه از خواب می پرد..
ی نوشت: مثل وقتی که دستت را یا پایت را بی استفاده قایمش کنی یک گوشه و وقتی تکانشان می دهی گزگز می کنند، خواب می روند و بعد از خواب می پرند