کسی شبیه من.

هی تویی که خیره نگاه می‌کنی

لباسم شبیه او بود یا قد و قواره‌ام؟

شرم نکن / من درد ِ تو را می‌فهمم

من هم به یاد ِ او 

به ابرها و آدم‌ها

حتا به دیوار

خیره شده‌ام

هر چه دلت می‌خواهد نگاه کن

"علیرضا روشن"

پی نوشت:این روزها را دوست دارم، حتی با همین طعم گلودرد..