لابه لایِ لای لایِ دل

و ندا آمد لب بسته بپوی "سپهری"

لابه لایِ لای لایِ دل

و ندا آمد لب بسته بپوی "سپهری"

بیمناک شور انگیز

 

 

باور من : من با تنهایی خودم واقعا کنار میام

اگه این تنهایی ها نبودن داغون می شدم اصلا وقتی تنهام دائم می خوام از لحظه لحظه هاش استفاده کنم . خداوند لحظات تنهایی هامان را پر بار کناد!

 

شعر مرتبط تنوری*: 

تک نواز جاده ی متروک دنیایی

بی نهایت حرف ها داشت

بی نهایت راز سر بسته

حرف ناگفته

نی نواز نای تنهایی

با سرود ناتمام خویش

بی نهایت دلبری می کرد

دلبر از افسونگری لبریز